Sekcja akrobatyki sportowej – 1958 r.

Pierwsze lata działalności

Rok 1958 otworzył dla akrobatyki sportowej nowy rozdział. Starsi zawodnicy z KS „Zryw” przeszli do KS „Gwardia” Zielona Góra. W rozmowie z dr Zbigniewem Brodeckim, na moje pytanie, jak funkcjonowała akrobatyka w początkowym okresie w „Gwardii”?- opowiedział on wspaniałą historię sekcji.

W 1958r. nastąpiła reorganizacja sportu szkolnego. Zlikwidowano zrzeszenie Zryw, a w to miejsce powstały MKS-y. Ponadto podniósł się wiek juniora do lat 19, co spowodowało, że część zawodników Zrywu przeszła do KS „Gwardia”, osiągając seniorskie sukcesy. W tym samym roku czwórka męska: R. Smykał, E. Diaczuk, S. Kasprzycki i E. Bębenek, zakwalifikowała się do kadry narodowej i przez osiem kolejnych lat zawodnicy uzyskiwali jedne z najwyższych osiągnięć w historii sportu lubuskiego.

Ważną cenzurą czasową dla historii akrobatyki sportowej okazał się 1959r. Polski Związek Akrobatyki Sportowej wprowadził nowe programy kwalifikacyjne, odrębne dla juniorów i seniorów. Ożywiło to zdecydowanie działalność dyscypliny. Seniorzy notują po raz pierwszy zagraniczne sukcesy, głównie czwórka męska, która wyjechała na starty do byłej NRD.

Dwójka męska podczas zajęć treningowych w składzie: R. Smykał – dolny, E. Bębenek – górny.

Dwójka męska podczas zajęć treningowych w składzie: R. Smykał – dolny, E. Bębenek – górny.

Rok 1960 przyniósł kolejne sukcesy gwardzistów, którzy z Mistrzostw Polski Seniorów rozegranych w Szczecinie, wrócili z historycznym złotym medalem dwójki męskiej, w składzie – R. Smykał i E. Bębenek oraz srebrny medal.

Sezon – 1961 ponownie okazał się pomyślny dla sekcji. Czwórka męska zdobyła złoty medal w Mistrzostwach Polski Seniorów. Był to trzeci tytuł mistrzowski R. Smykała i E. Bębenka. Zawodnicy ci przez wiele lat należeli do ścisłej czołówki krajowej, a uwieńczeniem ich kariery sportowej było przyznanie w 1971r. tytułu Zasłużonego Mistrza Sportu.

Czwórka męska w układzie „Romans”.

Czwórka męska w układzie  „Lotos”.

Od 1963r. akrobatyka sportowa znalazła się w programie I wojewódzkiej spartakiady młodzieży przeprowadzonej w Świebodzinie. Po raz pierwszy zastosowano nowy system rozgrywania zawodów i przyznawania medali w poszczególnych konkurencjach, bez podziału na klasy, ale z zastosowaniem progresji za wyższą klasę. System ten wywołał wiele kontrowersji, niemniej został przyjęty przez PZAS i wprowadzony do centralnych zawodów. W początkowych latach 60-tych do składu trenerskiego dołączyła Arleta Mosar – Śmidoda i S. Kasprzycki. Rok 1964 seniorzy otworzyli złotym medalem dwójki mieszanej: Z. Bąkowska i E. Diaczuk, zdobytym w Mistrzostwach Polski w Katowicach.

Dwójka mieszana: Z. Bąkowska i E. Diaczuk

Dwójka kobiet: A. Swadowska i Z. Bąkowska

Rozwój sekcji

Z inicjatywy zielonogórskich działaczy, w 1967r. do kalendarza imprez centralnych dołączony został turniej młodych talentów, przekształcony z czasem w mistrzostwa młodzików. Sport dzieci i młodzieży na tym nie poprzestaje, ciągle wzrasta prestiż akrobatyki sportowej. Wyrazem tego jest wejście tej dyscypliny w 1969r., do programu Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży.

Zmobilizowało to szkoleniowców, działaczy i władze, do podnoszenia poziomu sportowego i otoczenia akrobatyki większą opieką. W lata siedemdziesiąte akrobatyka weszła z ugruntowaną pozycją. Prezesem OZAS został działacz KS „Gwardia” – J. Pilitowski. Jego wybór był bardzo korzystny, ponieważ w krótkim czasie swoim oddaniem i zaangażowaniem przyczynił się do podniesienia rangi dyscypliny. Również na arenie sportowej utrzymał się dotychczasowy wysoki poziom. W Mistrzostwach Polski Seniorów w Zielonej Górze, A. Niedzielski zdecydowanie wygrał skoki na ścieżce, sprawiając tym ogromną niespodziankę. Realizowana była praca i starania o zapewnienie trenerom oraz zawodnikom lepszych warunków socjalnych i treningowych. Bardzo dobrą decyzję podjęły władze klubu, przyjmując do pracy szkoleniowej St. Chorosia. Z dużym powodzeniem zajmował się on zespołami męskimi.

W 1972r. ze stanowiska prezesa OZAS zrezygnował J. Pilitowski, na rzecz funkcji prezesa KS „Gwardia”. W tym czasie reaktywuje się MKS Zryw, pod przewodnictwem braci E. i H. Kosińskich. Szkolili oni głównie młodzież, która następnie przekazywana była do KS „Gwardia”. Natomiast w naszej sekcji postawiono przede wszystkim na szkolenie wyczynowe. Do grona szkoleniowców dołączyła w 1974r. D. Majewska, była zawodniczka żarskiego Włókniarza. Natomiast w 1976 r. – J. Gąsiorowska, a rok później T. Czerniawska i B. Sułkowski. Wzmocnienie sekcji nową kadrą trenerską okazało się kamieniem węgielnym, pod stale rosnący poziom sportowy i organizacyjny.

W kolejnych latach na uwagę zasługują brązowe medale J. Dopierały i B. Knast w Mistrzostwach Polski Seniorów. Również czwórka męska: L. i R. Romanowscy, E. Karapka oraz M. Szulgo zdobyła III m. w Mistrzostwach Polski Seniorów w 1976r., a w 1978 zawodnicy zajęli II miejsce w Pucharze PZAS-u, kwalifikując się tym samym do Kadry Narodowej Seniorów.

Pierwsze sukcesy międzynarodowe.

Rok 1979 okazał się przełomowy dla sekcji akrobatyki sportowej. Trójka żeńska prowadzona przez tr. D. Majewską wywalczyła brązowy medal w Mistrzostwach Europy Seniorów. Był to pierwszy medal w historii sekcji akrobatyki sportowej, na arenie międzynarodowej. Ponadto sekcja otrzymała od władz miejskich wspaniały prezent, którym była nowa hala sportowa przy ul. Urszuli.

Elżbieta Bekier, Irena Słońska oraz Dorota Dacewicz – brązowe medalistki Mistrzostw Europy w 1979 r.

Mistrzostwa Polski Seniorów w Wałbrzychu przyniosły sekcji dwa brązowe medale, dwójce żeńskiej: D. Dacewicz i A. Gruca oraz czwórce męskiej: R. i L. Romanowscy, M. Szulgo i E. Karapka. Natomiast ekipa juniorska przywiozła 2 złote medale z Mistrzostw Polski w Zamościu. W okresie tym pracę w sekcji rozpoczęła G. Syroka.

Lublińskie Mistrzostwa Polski Seniorów rozegrane w 1980r. zakończyły się bez medali dla naszych akrobatów. Natomiast Mistrzostwa Polski Juniorów dały 2 złote medale, trójce żeńskiej: E. Kwiatkowska, J. Raczyńska, M. Pacak oraz czwórce męskiej: P. i S. Dzielińscy, M. Springer i B. Persowski. Również sukcesem okazała się VII OSM, skąd nasi najmłodsi zawodnicy przywieźli grad medali.

Rok 1981 mimo dramatycznych wydarzeń w Polsce, owocował kolejnymi osiągnięciami. W Mistrzostwach Polski Seniorów na drugim miejscu uplasowała się czwórka: P. i S. Dzielińscy, B. Persowski i E. Karapka, a brązowy medal zdobyła trójka żeńska: U. Brzezińska, M. Pacak i J. Raczyńska. Natomiast Mistrzostwa Polski Juniorów przyniosły naszej sekcji 5 lokatę w punktacji drużynowej. Finały VIII OSM zakończyły się miłym akcentem: I. Rudkowska zdobyła złoty medal w skokach na ścieżce. W połowie 1981r. odszedł z sekcji St. Choroś. Powodem rezygnacji z pracy był brak zgody kuratora na połączenie pracy v-ce dyrektora szkoły, z pracą trenerską. Opiekę nad zawodnikami St. Chorosia objął po trzyletniej absencji trenerskiej Zb. Brodecki.

XXVII Mistrzostwa Polski Seniorów w Warszawie kolejny raz potwierdzają wysoki poziom szkolenia, czego dowodem jest srebrny medal czwórki: S. Dzieliński, W. Pytyś, M. Szulgo i D. Florczak. Rok 1983 zapisał się nowym akcentem w historii sekcji. I. Rudkowska po raz pierwszy startuje na Pucharze Świata we Francji i zajmuje wysoką 5 pozycję. Należy wspomnieć, że Ilona była podopieczną szkoleniowca B. Sułkowskiego, który już wówczas prezentował wysoki poziom rzemiosła trenerskiego.
Także Mistrzostwa Polski Seniorów w Zamościu przyniosły sukcesy w postaci dwóch srebrnych medali I. Rudkowskiej oraz czwórki męskiej. Natomiast w Drużynowych Mistrzostwach Polski Juniorów „Gwardia” zdobyła II miejsce. W podsumowaniu sezonu – 1983 przez Gazetę Lubuską, czyli w plebiscycie na 10 najpopularniejszych sportowców, I. Rudkowska zajęła 5 pozycję.

Mistrzostwa Polski Seniorów w Rzeszowie, które otworzyły 1984 rok, były dla naszych akrobatów ponownie bardzo pomyślne. Sekcja powróciła z trzema medalami, które przypadły: I. Rudkowskiej – srebrny, trójce żeńskiej: U. Brzezińska, M. Pacak, A. Ludwiak – brązowy oraz czwórce męskiej: W. Pytyś, S. Dzieliński, E. Karapka D. Florczak również brązowy. W Drużynowych Mistrzostwach Polski Juniorów czwórka męska zdobyła pierwsze miejsce.

Kolejny sezon – 1985 nieco rozczarowuje osiągnięciami, mimo to na podkreślenie zasługuje kilka wyników. W klasie pierwszej Mistrzostw Polski Seniorów A. Łuczak wywalczył pierwszą pozycję w skokach na ścieżce. Również R. Walczak plasuje się na pierwszej pozycji w Drużynowych Mistrzostwach Polski w kat. juniorów. Z pracy trenerskiej odszedł Zb. Brodecki, co odbiło się negatywnie na konkurencjach zespołowych. Odejście aż dwunastu seniorów spowodowało, że sekcja na jakiś czas przestała się liczyć w Polsce. W tej sytuacji władze klubu postawiły na szkolenie młodzików i juniorów.

W Ogólnopolskich Igrzyskach Młodzieży złoty medal wywalczyli: R. Walczak i A. Borowczyk, a brązowe przypadły dwójce mieszanej: A. Chabarkiewicz i M. Masłowska oraz czwórce chłopców: A. Wojciechowski, R. Adamczak, T. Fontowicz i K. Szczurek. Finały XIII OSM w Rzeszowie przyniosły srebrny medal trójce dziewcząt: K. Bojarska, J. Solan i A. Ludwiak.

Rok 1987 to przede wszystkim szereg sukcesów młodzieży akrobatycznej. Natomiast w rywalizacji seniorskiej do walki o medale przystąpiła trójka dziewcząt: A. Ludwiak, J. Solan i K. Bojarska oraz czwórka: M. Springer, P. Dzieliński, J. Dryło i A. Wojciechowski. W skokach na ścieżce w Pucharze Polski – kl. I, pierwsze miejsce zajął R. Walczak. Również trójka żeńska: M. Poźniak, B. Jagielik i A. Borowczyk wygrywa swoją konkurencję. Juniorzy w XII OIMS zdobyli 3 medale – I, II i III miejsca, natomiast z finałów XIV OSM sekcja przywozi złoto i brąz.

Bardzo dobrze spisał się w 1988r. R. Walczak, zdobywając dwa złote medale w Mistrzostwach Polski Juniorów. Udanie startuje w Mistrzostwach Polski Seniorów trójka: A. Ludwiak, J. Solan i K. Bojarska sięgając po srebrny medal.
Sezon 1989 ponownie obfitował w sukcesy krajowe i zagraniczne. Świetnie zaprezentowała się w Mistrzostwach Świata Juniorów trójka dziewcząt: A. Borowczyk, B. Jagielik i M. Poźniak. Zawodniczki tr. J. Gąsiorowskiej zdobyły brązowy medal, który jest pierwszym sukcesem w skali światowej naszej sekcji.

Trójka dziewcząt tr. Jolanty Gąsiorowskiej, od lewej: A. Borowczyk, B. Jagielik i M. Poźniak

Zespoły seniorskie wywalczyły w Mistrzostwach Polski dwa brązowe medale, dwójka: M. Masłowska, D. Kwapisiewicz oraz trójka: A. Burnagiel, A. Ludwiak i K. Bojarska. Również Młodzieżowe Mistrzostwa Polski i Ogólnopolska Spartakiada Młodzieży obfitowały w grad medali.

Akrobatyka w dobie przemian politycznych, ekonomicznych i społecznych.

Lata dziewięćdziesiąte otworzyły nowy rozdział mijającej dekady. Na oblicze polskiego sportu duży wpływ miały wydarzenia okrągłego stołu, inicjujące zmiany ustrojowe i gospodarcze. Klub wzorowo dostosował się do nowych realiów, zmienił sposób zarządzania, przechodząc powoli na własny rozrachunek.

Prezesem został młody i prężny Andrzej Gorgiel, natomiast dyrektorem Janusz Marciniak. Mamy również funkcjonalnie działający zarząd w składzie – A. Gorgiel, M. Adamczak, H. Janik oraz J. Marciniak.

Klub zdecydowanie uatrakcyjnił i wykorzystał swoje możliwości w zakresie bazy treningowej i socjalnej. Szeroka oferta przyciągnęła wielu utalentowanych zawodników. Już w 1988r. do sekcji przeszedł z Połczyna M. Kwaśniewski, który w 1990r zdobył indywidualnie srebrny medal Mistrzostw Europy Juniorów, a w drużynie wraz z R. Walczakiem wywalczyli złoto. Także M. Walczak osiągnęła drużynowo brązowy medal Mistrzostw Europy. W OSM R. Walczak i M. Kwaśniewski dołączyli do swoich sukcesów złoty i srebrny medal. Obok dokonań juniorskich wspaniale zaprezentowały się dziewczęta z trójki żeńskiej: M. Poźniak, B. Jagielik i A. Borowczyk, przywożąc z Mistrzostw Świata w Augsburgu dwa brązowe medale oraz złoto z Mistrzostw Polski Seniorów. Sezon 1990 zamknął się pozyskaniem z KS Sztorm Kołobrzeg utalentowanego skoczka A. Sienkiewicza, podopiecznego R. Górala.

Rok 1991 rozpoczyna się silnym akcentem seniorskiej trójki: M. Poźniak, B. Jagielik i A. Borowczyk. Dziewczęta przywiozły trzy brązowe medale z Mistrzostw Europy oraz wygrały po raz drugi Mistrzostwa Polski Seniorów. A. Sienkiewicz zdobył dla nowego klubu pierwszy medal - brązowy w MPS.

Sezon - 92 potwierdza silną pozycję zielonogórskiej akrobatyki. Trójka po raz trzeci sięga po złoto w Mistrzostwach Polski Seniorów. Również złoty medal przypada A. Sienkiewiczowi, który wygrywa Puchar Świata Seniorów w Bułgarii i kończy sezon dwoma złotymi medalami Mistrzostw Europy Juniorów. R. Walczak trapiony kontuzjami powrócił na areny sportowe, by w Mistrzostwach Świata Seniorów w Nowej Zelandii zdobyć z drużyną srebrny medal. Jednak największy indywidualny sukces odniósł w Rennes, zdobywając srebrny medal, a z zespołem - Mistrzostwo Europy Seniorów. Były to historyczne osiągnięcia sekcji, zapowiadające w kolejnych latach wielkie sukcesy.

Rok 1993 ponownie obfitował osiągnięciami skoczków na ścieżce. A. Sienkiewicz oraz R. Walczak mocno zaznaczyli swoją pozycję na arenie międzynarodowej, zdobywając złoty medal drużynowo w Mistrzostwach Europy Seniorów. Ponadto A. Sienkiewicz został Mistrzem Polski Seniorów i Juniorów oraz po raz ostatni – jako junior, zdobył dwa brązowe medale Mistrzostw Świata.

W 1994r. sekcja jest organizatorem Mistrzostw Europy Seniorów, które otrzymały wysokie notowania UKFiT-u. Od strony sportowej zielonogórskie mistrzostwa zaakcentował maturzysta Liceum Ogólnokształcącego nr 7 A. Sienkiewicz, osiągając srebrny i brązowy medal. Po raz trzeci został również Mistrzem Polski Seniorów.

Historyczny sukces Adriana Sienkiewicza.

Upragniony wynik przyszedł jesienią 1994r. w Portugalii. Adrian Sienkiewicz zdobył Mistrzostwo Świata Seniorów, które było również ukoronowaniem pracy szkoleniowej tr. B. Sułkowskiego. Był to pierwszy złoty medal w historii klubu zdobyty indywidualnie przez seniora, w zawodach rangi światowej. Sezon – 1994 Adrian zamknął zwycięstwem w plebiscycie na najpopularniejszego sportowca województwa zielonogórskiego.

Adrian Sienkiewicz z tr. B. Sułkowskim, wspaniały duet, który w latach dziewięćdziesiątych osiągał międzynarodowe sukcesy na arenach całego świata.

Rok 1995 przyniósł dalsze sukcesy zielonogórzanom, a szczególnie A. Sienkiewiczowi, który powiększa kolekcję o dwa srebrne medale Mistrzostw Polski Seniorów. W Mistrzostwach Świata Seniorów we Wrocławiu odniósł kolejny sukces w postaci brązowego medalu w drużynie, a wspólnie z R. Walczakiem wywalczyli Wicemistrzostwo Europy Seniorów w Antibes. Drugi raz z rzędu A. Sienkiewicz zwyciężył w plebiscycie na najpopularniejszego sportowca województwa zielonogórskiego.

W 1996r A. Sienkiewicz utrzymuje wysoką formę i w Mistrzostwach Świata zdobywa brązowy medal. Zielona Góra ponownie gościła uczestników Mistrzostw Europy Juniorów, odnosząc sukces organizacyjny oraz zaskakując swoją pomysłowością i profesjonalizmem. Junior J. Taryma uplasował się w zawodach na III miejscu.

Pasmo sukcesów kontynuuje w 1997r. A. Sienkiewicz, który po raz piąty został Mistrzem Polski Seniorów, a R. Walczak brązowym medalistą. Na arenie międzynarodowej A. Sienkiewicz do bogatego dorobku dołączył indywidualny srebrny oraz brązowy medal Mistrzostw Świata Seniorów. Do osiągnięć krajowych i międzynarodowych doszła trójka dziewcząt: N. Balcerowska, K. Majewska i K. Sawicka, zdobywając I miejsce w finale Pucharu Polski.

Rok 1998 zielonogórscy akrobaci zaakcentowali dwoma złotymi medalami Międzynarodowych Mistrzostw Polski Seniorów – A. Sienkiewicza i trójki żeńskiej: K. Walczak, J. Białowąs, J. Bartczak oraz brązowym medalem R. Walczaka. Dobrze spisali się juniorzy zdobywając srebrny medal w Mistrzostwach Polski, natomiast juniorzy młodsi, podopieczni G. Syroki przywieźli złoto i srebro. Kolejnymi sukcesami zakończyły się mistrzostwa Europy Seniorów, w których A. Sienkiewicz osiągnął indywidualnie srebrny, a w drużynie złoty medal.

W sezonie – 99 trójka: N. Balcerowska, K. Majewska i K. Sawicka zdobyła dwa złote medale, a A. Sienkiewicz po raz siódmy sięga po Mistrzostwo Polski. Zielona Góra ponownie gościła akrobatów z całej Europy. Mistrzostwa Seniorów IFSA zorganizowano bez udziału skoków na ścieżce, które zostały włączone do FIT-u. Oprawa zawodów wypadła jak zwykle bez zarzutów, a współorganizatorem była sekcja ZPKS „Gwardia”.
Od strony sportowej trójka: N. Balcerowska, K. Majewska i K. Sawicka wywalczyła brązowy medal.

Poniżej oczekiwań wystartowali nasi zawodnicy w Mistrzostwach Świata Seniorów w RPA, gdzie A. Sienkiewicz i R. Walczak uplasowali się na dalszych pozycjach.

Rok 2000 wzbogaca dorobek sekcji o sukcesy w Mistrzostwach Polski, w których złote medale zdobyła trójka: K. Sawicka, K. Majewska i J. Białowąs, a w skokach na ścieżce – A. Sienkiewicz. Kolekcję dokonań powiększyły jeszcze 2 medale – srebrny i brązowy. Dobre rezultaty notują również młodsi zawodnicy w MPJ i OOM.

Od lewej K. Majewska, N. Balcerowska tr. D.Majewska i K. Sawicka brązowe medalistki ME z 1999 r.

Był to bardzo ważny rok dla polskiej akrobatyki, ponieważ we Wrocławiu odbyły się Mistrzostwa Świata. W imprezie wystąpiły 2 zespoły „Gwardii”, jednak zajęły dalsze miejsca.


W 2001r. kończy wspaniałą karierę sportową A. Sienkiewicz, który za wybitne osiągnięcia oraz promowanie klubu, zostaje członkiem honorowym ZPKS „Gwardia”. Reprezentanci sekcji zdobywają kolejne medale Mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach wiekowych. Złoty medal seniorski przypadł trójce: A. Godek, K. Majewska i J. Pokwapisz. Zespół zwycięża również w międzynarodowych zawodach w Riese. Sekcja jest współorganizatorem I Światowych Igrzysk w grupach wiekowych, które przeprowadzono na bazie obiektów w Drzonkowie. Zawody były dużym sukcesem organizacyjnym, a młodzi gwardziści zdobyli złoty i brązowy medal.

Otwarcie nowej hali sportowej.

Najważniejsze dla dalszego rozwoju tej dyscypliny było to, że trwała budowa nowej hali sportowej, z przeznaczeniem dla akrobatyki. Uroczyste przecięcie wstęgi nastąpiło w 2002r., podczas otwarcia Finałów Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w sportach halowych.

Tak więc sekcja uczestniczyła w organizacji wielkich zawodów centralnych, natomiast zawodnicy powiększali kolekcję sukcesów. Do najważniejszych dokonań 2002r. zaliczyć należy:

- brązowy medal J. Wadeckiego w ME juniorów (zespołowo)
- złoty medal trójki: A. Godek, J. Pokwapisz i K. Majewska w MPS, zespół zajął również wysokie 7 miejsce w MŚ.

Rok 2003 stanowi kolejną i bogatą kartę w przedstawionej historii sekcji. Należy stwierdzić, że jest to karta zapisana wspaniałymi osiągnięciami organizacyjnymi oraz sportowymi. Sekcja była współorganizatorem Mistrzostw Europy seniorów i juniorów, które odbyły się w listopadzie w Zielonej Górze. W kategorii juniorów dwójka dziewcząt tr. D. Majewskiej: M. Węgrzynowicz i A. Miadzielec, zdobyła dwa brązowe medale indywidualnie i zespołowo.

Doskonale zaprezentował się J. Wadecki podczas Światowych Igrzysk, zdobywając w Hannowerze w skokach na ścieżce srebrny medal. Można śmiało stwierdzić, że wielki mistrz skoków na ścieżce – A. Sienkiewicz, ma godnego następcę.

Józef został również złotym medalistą MP seniorów, a jego koleżanki sięgnęły po medal srebrny i brązowy w konkurencjach zespołowych. Pojawiła się również pierwsza „jaskółka” w skokach na trampolinie, którą jest N. Maciejewska, zdobywczyni brązowego medalu OOM.

Listę osiągnięć sezonu – 2004 otwiera kolejny sukces J. Wadeckiego w Mistrzostwach Europy, w których wywalczył wspólnie z zespołem srebrny medal. Indywidualnie nasz reprezentant uplasował się na wysokim IV miejscu. W Światowych Igrzyskach dzieci i młodzieży dwójka dziewcząt szkolona przez tr. D. Majewską zanotowała bardzo dobry start, nagrodzony brązowym medalem.

Rywalizacja seniorów podczas Mistrzostw Polski przebiegła pod dyktando zielonogórzan, którzy zdobyli 2 złote medale: J. Wadecki oraz zespół żeński: A. Miadzielec, M. Węgrzynowicz. Na podium znalazł się również kolejny zespół „Gwardii”: K. Majewska, A. Godek i P. Kwiatek, który wywalczył brązowy medal.

W 2004r. karierę trenerską zakończyła J. Gąsiorowska, która szkoliła dziewczęta od 1976r. i należy mieć tylko nadzieję, że akrobatyka przyciągnie ją z powrotem, tak jak wilka do lasu.

I tak zamyka się ostatnia karta historii akrobatyki w „Gwardii”, którą rozpoczął „pisać” w 1958r. wspaniały szkoleniowiec i wychowawca wielu pokoleń akrobatycznych ZBIGNIEW BRODECKI.

Dr Zb. Brodecki - prekursor akrobatyki sportowej w regionie lubuskim oraz zielonogórskiej „Gwardii”, przyjmuje gratulacje i podziękowania za wieloletnią działalność od p. Jolanty Danielak – Wicemarszałek Senatu RP oraz p. Bronisławy Grupy – prezes SAS.

Nadzieje polskiej akrobatyki sportowej od lewej Józef i Tomasz Wadeccy

Wielka i wspaniała rodzina akrobatów podczas obchodzonego w 2004 roku 50 - lecia tej dyscypliny na Ziemi Lubuskiej

Adrian Sienkiewicz / Janusz Marciniak