Ryszard Sadurski
Zawodnik oraz doskonały szkoleniowiec w okresie 1958 - 1980Uprawianie sportu strzeleckiego rozpocząłem w 1950r., w organizacji „Służba Polsce”. W 1952r. na centralnych zawodach tej organizacji, wygrałem wszystkie konkurencje: 3x20 kbks, 3x10 kb na 300m i kb do sylwetek 50-100 - 300m. Po dwuletniej przerwie spowodowanej służbą wojskową, w 1954r. rozpoczynam intensywne treningi w LZS-ie, a potem w LPŻ. W 1956r. zdobywam tytuł V-ce Mistrza Polski w kbks –1 – trzy postawy. Rok 1957 przynosi mi złoty medal w zimowych Mistrzostwach Polski, natomiast w 1958 staję na podium V-ce Mistrza Polski w kbks – 1 – trzy postawy. Jesienią 1958r. przechodzę do KS „Gwardia” Zielona Góra i zdobywam V-ce Mistrzostwo Polski w kbks – 1 trzy postawy. Był to pierwszy historyczny medal dla sekcji strzeleckiej „Gwardii” Zielona Góra.
Od 1956r. byłem członkiem kadry narodowej. W 1960r. doszedłem do wniosku, że znacznie więcej mogę dać z siebie jako szkoleniowiec i tak zostałem trenerem sekcji strzeleckiej. Przez 6 lat byłem szkoleniowcem, magazynierem, organizatorem zawodów i rusznikarzem w jednej osobie – na 1/2 etatu, gdyż normalnie pracowałem jako nauczyciel zawodu w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Zielonej Górze.
Do 1966r. wychowałem takich zawodników jak: Eugeniusz Pędzisz i Ewa (siostra), I. Młotkowska, J. Bąchor, R. Taysner i jego siostra Grażyna, T. Bartkowiak, P. Bylina, J. Goński, R. Szmajs, L. Grużewski, R. Stachurski oraz M. Kubiak. Nie wstydząc się mogę powiedzieć, że byłem twórcą potęgi strzeleckiej KS „Gwardia” w Zielonej Górze, bez niczyjej pomocy.
W 1966r. do pracy w sekcji strzeleckiej przychodzi Stanisław Pinczewski, któremu oddaję zawodników broni krótkiej, aby lepiej skoncentrować się na szkoleniu broni długiej.
W 1967r. przyjęto do pracy rusznikarza M. Kubiaka, który w latach 1969 - 1970 pomaga przy naborze młodzików. W tym czasie zostałem przyjęty na pełny etat do pracy w sekcji.
W 1972r. do pracy szkoleniowej w broni długiej przydzielony zostaje Stanisław Marucha, któremu oddaję kobiety i juniorki, takie jak: I. Młotkowska, G. Taysner, Jarosz, D. Wojnicz i inne. Z kobietami ponownie rozpocząłem pracę w 1976r., gdyż zaczęliśmy przegrywać w zawodach krajowych.
W 1971r. do pomocy przy naborach i szkoleniu najmłodszych przyjęto instr. Romana Szmajsa. Po przekazaniu w 1967r. St. Pinczewskiemu broni krótkiej, wychowałem następnych mistrzów. Oto lista K. Stefaniak, I. Jagodziński, Wł. Korcz, R. Gładysz, K. Kociński. B. Tkacz, J. Ostrowski, A. Wolski, B. Jarowicz, J. Halczak, D. Ostrowski, D. Wojnicz, M. Pietrykowska, I. Łozińska, E. Raczyńska i wielu innych, którzy zdobywali medale na strzelnicach krajowych i międzynarodowych.
Do największych osiągnięć szkoleniowych zaliczam: IV miejsce K. Stefaniaka na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie, medal indywidualny I. Młotkowskiej na Mistrzostwach Europy, drużynowe Mistrzostwo Europy juniorów w Londynie - moich wychowanków: I. Jagodzińskiego (indywidualnie), K. Stefaniakai L. Prackiego
Moje sukcesy szkoleniowe były uwieńczone wybraniem mnie, w latach 1971 - 1980 do grona najlepszych szkoleniowców Ziemi Lubuskiej, a w 1978r. zostałem Laureatem Trybuny Trenerów i Wychowawców Młodzieży. Odznaczono mnie wszystkimi najwyższymi odznaczeniami, włącznie ze Złotym Krzyżem Zasługi.
Pracę trenerską zakończyłem w kwietniu 1980r., a społecznie prowadziłem grupę do jesieni 1980 roku, którą przekazałem R. Taysnerowi, mojemu godnemu następcy i kontynuatorowi wspaniałych osiągnięć sportowo-wychowawczych.
Rok 1962. Pistoleciarze „Gwardii” zdobywają „Złotą Krócicę”. Pierwszy po prawej tr. R. Sadurski, w środku – kierownik sekcji Jan Wojciechowski, długoletni i oddany działacz sportowy.
