Sekcja bokserska.

Najstarsza sekcja sportowa założona w 1951r. Funkcjonuje do dnia dzisiejszego, jednak w bardzo ograniczonym zakresie, szkoląc jedynie młodzież, która w dalszym treningu ukierunkowana jest na kick – boxing.
Niniejszy zarys historii sekcji opracowany został dzięki dokumentacji udostępnionej przez długoletniego działacza i sędziego boksu – Sylwestra Napierałę. Bardzo pomocne były również notatki prasowe z pierwszych lat pięćdziesiątych, które zebrał Jan Błaszkowski.

Sekcja w początkowym okresie przejmuje zawodników między innymi z KS Spójnia i rozpoczyna starty w rozgrywkach B-klasy. Szkoleniem zawodników zajmuje się tr. Bojtała, a pierwszym sukcesem rangi poza wojewódzkiej, było zwycięstwo 13:7 nad „Gwardią” Lublin, odniesione we wrześniu 1951r. Zespół zasilony został zawodnikami „Gwardii” Gorzów i wystąpił w składzie: Błaszkowski, Sucharski, Remiszewski, Kostyszyn, Porfianowicz, Pol, Działa, Bernard, Stachowiak i Radej.

Z materiałów historycznych wynika, że w latach pięćdziesiątych boks rozwijał się dynamicznie w województwie zielonogórskim. Działało kilkanaście klubów, a do najsilniejszych ośrodków zaliczały się: „Gwardia” Gorzów i Zielona Góra, „Włókniarz” Nowa Sól oraz Słubice.

W 1952r. Gazeta Zielonogórska ogłosiła listę najlepszych bokserów w województwie, a w gronie wyróżnionych znaleźli się reprezentanci „Gwardii” Zielona Góra:
- F. Hajduga – 1m. – waga musza,
- St. Czajkowski – 3m. – waga piórkowa,
- J. Hajduga – 2m. – waga lekka,
- M. Predigier – 3m. – waga lekka,
- W. Cerbiński – 2m. – waga lekko półśrednia,
- M. Wodecki – 1m. – waga półśrednia,
- A. Domińczuk – 2m. – waga lekko średnia,
- St. Sadowski – 2m. – waga ciężka.

Kolejny sezon przynosi dalszy rozwój sekcji, w której pracę rozpoczyna były reprezentant kraju – J. Klimecki. Wzmacnia on również nasz zespół jako zawodnik, w rozgrywkach wojewódzkich.

Zielonogórska „Gwardia” zdobywa mistrzostwo województwa występując w składzie: bracia F. i J. Hujdugowie, Błaszkowski, Kolasiński, Kostyszyn, Nowak, Domińczuk, Wadecki i Klimecki. W kolejnych sezonach zespół walczy o II ligę, jednak na ten sukces trzeba będzie jeszcze poczekać kilka lat.

Historycznym sukcesem sekcji oraz Zrzeszenia Sportowego „Gwardia” zakończyły się Mistrzostwa Polski Seniorów w 1955r., w których J. Błaszkowski zdobywa srebrny medal po przegranej walce finałowej ze Stefaniukiem. Należy zaakcentować, że był to pierwszy medal w historii „Gwardii” zdobyty w Mistrzostwach Polski Seniorów.

Jan Błaszkowski – Karierę sportową rozpoczął w Gorzowie, a następnie bronił barw zielonogórskiej „Gwardii”

Jan Błaszkowski /po prawej/ w historycznej walce MP ze Stefaniukiem

W połowie lat pięćdziesiątych skład zespołu stanowili: Siergiej, M. Hajduga, Kowalski, Grabowski, Błaszkowski, Kostyszyn, Michalski, Nowak, Wlekliński, Miksa, Cieślak, Bernard, Budziłło i Smokal. Szkoleniem zawodników zajmują się w tym okresie tr. Łada i J. Klimecki, natomiast opiekę nad sekcją z ramienia Zarządu sprawuje długoletni działacz społeczny – E. Klinert.

Pracę w sekcji podejmuje w 1957r. tr. J. Adamski, z którym współpracują W. Leciej i J. Błaszkowski. Pierwszy mecz pod nowym szefostwem odbył się 14.04.1957r. z „Chrobrym” Szczecin, a wygrali go bardzo wysoko gwardziści 18:2.

Zespół w tym okresie występuje w składzie: Fijak, Pietrykowski, Błaszkowski, Mackiewicz, Hajduga, Surowy, Wlekliński, Małolepszy, Trąbka i Linka.

Sukces na który wszyscy kibice boksu czekali od kilku lat, w postaci awansu do II ligi, nastąpił w 1962r. Awans wywalczył zespół tr. J. Adamskiego w składzie:
W. Żurawski, J. Błaszkowski, J. Pietrykowski, A. Sosnowski, S. Wilczyński,
Z. Walendzik, M. Surowy, B. Mosiężny S. Budziński, Z. Pusianowski, E. Miksa,
Z. Smolak, H. Franke, R. Fijak, M. Działa, K. Szałaj, B. Chanko, K. Joksz i R. Wasiakowski.

Kierownictwo sekcji sprawował E. Klinert, gospodarzem był M. Adamczak, natomiast kapitanem drużyny – W. Żurawski. W sezonie 1963 / 1964 „Gwardia” zajęła II miejsce za „Bronią” Radom, a przed „Burzą” Wrocław i „Widzewem” Łódź. Najlepszym zawodnikiem był A. Sosnowski, który na 10 stoczonych walk wygrał wszystkie, w tym 9 przed czasem. Zawodnik ten w latach 1965 - 1967 osiągnął znaczące sukcesy w Mistrzostwach Polski seniorów, zdobywając brązowe medale oraz należał do grupy najlepszych w drugoligowych rozgrywkach.

Do 1967r. zespół „Gwardii” stoczył w II lidze 16 pojedynków, wygrywając – 4 i 4 remisując. Natomiast 8 razy gwardziści schodzili z ringu pokonani. We wszystkich 16 meczach uczestniczyli Sosnowski oraz Fijak, który po 14 latach uprawiania boksu kończy karierę sportową.

Zespół z 1968 r. Stoją od lewej: J. Pietrykowski, tr. J. Adamski (w kapeluszu), A. Jagielski, R. Mackiewicz,  A. Sosnowski, L. Rogowski, J. Dalke, i B. Graczyk.

Klęczą od lewej: J. Kropiwa, M. Siemiątkowski, Zb. Stasiełowicz.

Sezon 1968 / 1969 jest bardzo słaby dla zespołu, który zajmuje ostatnie - 10 miejsce w II lidze i zostaje zdegradowany do niższej klasy rozgrywek. We wrześniu 1969r. z pracy w sekcji odchodzi tr. J. Adamski, którego zastępuje tr. St. Gładysz.

Indywidualne sukcesy w tym okresie odnosi A. Jagielski, który w latach 1968, 1969, 1970 zdobywa brązowe medale Mistrzostw Polski seniorów. W 1970r. W. Stasiełowicz zdobywa również brązowy medal. Zespół natomiast w dwumeczu z „Pogonią” Szczecin walczy o wejście do II ligi. Wygrywa pierwszy pojedynek 11:9, aby przegrać w rewanżu 6:14 i „Gwardia” nie awansuje. Rok 1971 przynosi kolejne zmiany na stanowisku pierwszego trenera. Od lipca zespół po St. Gładyszu przejmuje tr. Tadeusz Duda i kontynuuje walkę o awans do II ligi. Jednak bez sukcesu.

W 1972 r. „Gwardia” zostaje poważnie wzmocniona sławami polskiego boksu - Arturem i Zbigniewem Olechami, jak również doskonałym zawodnikiem J. Hornungiem. Dla nowego klubu A. Olech zdobywa w 1972 r. brązowy medal Mistrzostw Polski i walnie przyczynia się do sukcesu zespołowego - ponownego awansu do II ligi we wrześniu 1973r.

 Artur Olech (po prawej) podczas pojedynku w zespole KS „Gwardia”.

W okresie tym w zespole występowali między innymi: A. i Zb. Olechowie, Broka, Soroka, Kropiwa, Urbaniak, Hornung, Laurentowski, Graś, Wiater, Stasiełowicz, Majcher, Mrówczyński, Leszczyński, Rachwalski i inni.

Na stanowisku trenera seniorów następują kolejne zmiany. Po tr. T. Dudzie zespół przejmuje H. Tylman, następnie G. Musiał, a od marca 1974 r. - A. Paliński. Dla zwiększenia dopływu własnych wychowanków do pierwszego zespołu, w 1974 r. założone zostały szkółki bokserskie w Drezdenku - tr. A. Szóstka oraz w Kożuchowie - tr. Zb. Fuławka. W Zielonej Górze szkoleniem juniorów zajmują się tr. T. Duda i J. Hornung. W 1974 roku seniorzy zajmują wysokie 3 miejsce w II lidze, za „Górnikiem” Pszów i „Stoczniowcem” Gdańsk.

Zespół z lat siedemdziesiątych. Od lewej: tr. A. Paliński, A. Olech, Zb. Olech, A. Graś, Zb. Dziuk, A. Broka, J. Wiater, Zb. Tymuła, J. Hornung, J. Kropiwa i T. Soroka

Kolejny rok przynosi starty drugoligowe oraz sukces Zb. Salmanowicza w Mistrzostwach Polski - brązowy medal. W 1976r. zespół zostaje ponownie zdegradowany z II ligi. W okresie tym w rozgrywkach uczestniczyli: Soroka, Hornung, Flinik, bracia Olechowie, Wiater, Graś, Kropiwa, Dziuk, Broka, Tymuła, Laurentowski, Szczebiot, Wesołowski, Wasiński, Hendzelek i Salmanowicz. W tym samym roku zawodnik „Gwardii” Jacek Szymaniak reprezentuje Polskę w Młodzieżowych Mistrzostwach Europy w Izmirze (Turcja) i zdobywa złoty medal MP.

Od 1977r. zespół uczestniczy w rozgrywkach o wejście do II ligi, a pierwszym trenerem zostaje Jerzy Hornung. Duże sukcesy zaczynają odnosić nasi młodzi zawodnicy w Spartakiadzie Młodzieży i Mistrzostwach Polski Juniorów.

- 1978 r. - R. Jarmoluk (wychowanek szkółki w Strzelcach Krajeńskich) - II m. w MPJ,
- 1979 r. - A. Przybyła - III m. w Spartakiadzie Młodzieży,
- 1980 r. - A. Przybyła - III m. i R. Jarowicz - III m. w Spartakiadzie Młodzieży.

W 1979r. pracę w sekcji rozpoczyna sława polskiego boksu Jan Gałązka, któremu asystuje J. Hornung. W rozgrywkach o wejście do II ligi „Gwardia” zajmuje III miejsce, jednak nie awansuje.
Szczęście uśmiecha się w 1980r., w którym po reorganizacji rozgrywek centralnych „Gwardia” włączona została do grona drugoligowców. Pracę w sekcji zakończył w tym okresie J. Hornung. Sezon 1981 / 1982 zaczął się 6 miejscem - na 8 zespołów, w pierwszej rundzie rozgrywek. Jednak po słabych rewanżach w 1982 roku, zespół zostaje ponownie zdegradowany.

Kierowanie drużyną zmieniało się jak w kalejdoskopie. Po tr. J. Gałązce pierwszym trenerem zostaje ponownie T. Duda, a w drugim półroczu 1982r. B. Graczyk. W 1983r. drużynę obejmuje pozyskany z Lubina tr. R. Bratkowski.

„Gwardia” walczy w rozgrywkach o wejście do II ligi, a młodzież bokserska osiąga sukcesy w imprezach centralnych:
- 1982 r. - Tomasz Duda - I m. Spartakiada Młodzieży,
- 1983 r. - Tomasz Duda - III m. MPJ oraz P. Gębka - III m. SM,
- 1984 r. - Tomasz Duda - I m. - Młodzieżowe Mistrzostwa Polski.

W latach 1984 / 1985 seniorzy zajmują 3 miejsce w rozgrywkach o wejście do II ligi. Szkoleniem w sekcji zajmowała się kadra w składzie:
- seniorzy - tr. R. Bratkowski - pierwszy trener, tr. St. Hoffman - współpraca.
- szkolenie młodzieży - tr. T. Duda, T. Soroka, B. Graczyk, Zb. Tymuła.

Od lewej: Jerzy Hornung – czołowy zawodnik zespołu ligowego oraz szkoleniowiec młodzieży i seniorów. Tr Tadeusz Duda – doskonały trener i wychowawca ogromnej rzeszy młodych zawodników.

Wychowanek tr. T. Dudy – jego bratanek Tomasz Duda

W celu stworzenia szerokiej podstawy szkoleniowej i budowania silnej, drugoligowej drużyny w sekcji funkcjonują szkółki bokserskie w Sulechowie, Świebodzinie, Czerwieńsku i Zielonej Górze. Jak się jednak w kolejnych latach okazało, zamierzenia te pozostały w sferze planów, a szkółki po krótkim okresie działalności, były kolejno likwidowane.

Rok 1986 przyniósł sukcesy indywidualne. W Mistrzostwach Polski seniorów, T. Romański wywalczył brązowy medal, a młodzi wychowankowie tr. T. Dudy zdobywają dwa złote, srebrny i brązowy medal w Mistrzostwach Polski młodzieżowców i juniorów. Nasz wielce utalentowany zawodnik - Sylwester Słobodzian, reprezentuje Polskę w Mistrzostwach Europy juniorów. Pracę w sekcji zakończył tr. St. Hoffman.

W 1987r. seniorzy przystępują po raz kolejny do rozgrywek o wejście do II ligi, a S. Słobodzian powtarza sukces z poprzedniego sezonu i zdobywa złoty medal w Mistrzostwach Polski młodzieżowców.

Sytuacja kadrowa zespołu seniorów staje się w tym okresie dramatyczna. Podjęte zostają przedsięwzięcia pozyskania zawodników radzieckich z jednostki w Świętoszowie. W zajęciach treningowych uczestniczy więcej zawodników zagranicznych niż gwardzistów. Jednak do meczu zgodnie z regulaminem przystąpić mogło tylko dwóch, co i tak nie gwarantowało wystawienia pełnego składu. Były mecze, w których „Gwardia” występowała w siedmioosobowym składzie, co skłoniło Zarząd Klubu do wycofania zespołu z rozrywek ligowych w 1988r. i zakończenia szkolenia seniorów. Ważną przyczynę stanowiły możliwości finansowe i brak „etatów sportowych” dla najlepszych zawodników. Sekcja bokserska ukierunkowana została na szkolenie młodzieży. W tym samym roku pracę w „Gwardii” zakończył tr. R. Bratkowski, natomiast w 1990r. tr. Zb. Tymuła i R. Drozdek.

Początek lat dziewięćdziesiątych przyniósł praktycznie wstrzymanie działalności sekcji bokserskiej i szybki rozwój powołanej w 1991r. sekcji kick - boxingu. Szkoleniem w nowej dyscyplinie zajął się tr. T. Duda, który w kolejnych latach osiągnął ze swoimi wychowankami wybitne sukcesy.

W 1993r. do klubu powrócił tr. B. Graczyk, który do 1998r. współpracuje z tr. T. Dudą i szkoli młodych bokserów. Od 1998r. prowadzi samodzielnie szkolenie, jednak w 2000r. podejmuje decyzję o zakończeniu kariery trenerskiej w „Gwardii”.

Jaki będzie dalszy los tej najstarszej sekcji sportowej „Gwardii” pokażą kolejne lata. Zakłada się, że szkolenie obejmować ma jedynie wiek juniora młodszego i juniora, a najlepsi zawodnicy ukierunkowani będą na kick - boxing. Reasumując, ta trudna dyscyplina sportu przeżywała na przestrzeni wielu lat działalności swoje wzloty i upadki. Mecze ligowe gromadziły zawsze wiernych kibiców, czekających na walki swoich ulubionych zawodników, a szczególnie na kategorię ciężką i występ Tadzia Soroki - pseudonim „Ali”.

Z sekcją związana była ogromna ilość zawodników i liczna kadra trenerska. Na zielonogórskim ringu oglądaliśmy doskonałych i utytułowanych braci Artura i Zbigniewa Olechów, natomiast szkolenie prowadził między innymi medalista Mistrzostw Europy - Jan Gałązka.

Sekcji pomagali oddani i wspaniali działacze społeczni, między innymi Maciejewski, Ruchalski, Klinert, Cichy, Rolbiecki, Wąsikowski, Poźniak, Lichorad, Konieczko i wielu innych, którym autorzy niniejszego rysu historycznego pragną podziękować.

OSIĄGNIĘCIA ZAWODNIKÓW „GWARDII” W ZAWODACH RANGI MISTRZOSTW POLSKI

MEDALIŚCI MISTRZOSTW POLSKI SENIORÓW
1955 J. Błaszkowski – II m.
1962 A. Sosnowski – III m.
1964 F. Molicki – III m.
1965 A. Sosnowski – III m.
1967 A. Sosnowski – III m.
1968 A. Jagielski – III m.
1969 A. Jagielski – III m.
1970 A. Jagielski – III m.
Z. Stasiełowicz – III m.
1972 A. Olech – III m.
1975 Z. Salmanowicz – III m.
1986 T. Romański – III m.

MEDALIŚCI SPARTAKIADY MŁODZIEŻY, MISTRZOSTW POLSKI JUNIORÓW I MŁODZIEŻOWCÓW
1961 Chanko, Szałaj – III m. – MPJ
1962 Kowalewski – III m. – MPJ
1973 M. Szczebiot – II m. – SM
1975 J. Szymaniak – III m. – MPJ
1976 J. Szymianiak – I m. – MPJ
Zb. Janowicz – III m. – MPJ
1977 Zb. Łukasik – III m. – SM
1978 R. Jarmoluk – II m. – MPJ
1979 A. Przybyła – III m. – SM
1980 A. Przybyła – III m. – SM
Jarowicz – III m. – SM
1982 T. Duda – I m. – SM
1983 T. Duda – II m. – MPJ
Gembka – III m. – SM
1984 T. Duda – I m. – MMP
1985 S. Słobodzian – II m. – SM
1986 S. Słobodzian – I m. – SM
Falger – I m. – SM
Stranc – II m. – SM
Gidaszewski – III m. – SM
1987 S. Słobodzian – I m. – MPJ
Stranc – II m. – MPJ
1988 M. Piwowar – III m. – MPJ
1989 Zb. Juncewicz – III m. – MPJ
1990 P. Świst – III m. – MPJ
1991 P. Świst – III m. – MMP
M. Cieślak – III m. – MMP
1994 W. Łyszkowski – I m. – MPJ mł.
1995 W. Łyszkowski – II m. – MPJ mł
1997 W. Łyszkowski – I m. – MPJ, – III m. – MMP


Janusz Marciniak, Sylwester Napierała, Tadeusz Duda